Size kötü bir haberim var. Yine bizi aşamalandıramamışlar (ne biçim kelime ya bu). Yani işte bizi ayırmışlar öğrenim şeklimize göre. "E normal bu tabiki farklı anlarız ulan" derseniz elbette öyle. Fakat bu öğrenme yollarımız, duyularımızın hangisi baskın geldiğine göre değişmekteymiş. Yani buna da öğrenme stili diyoruz... Baya baya stil diyorum, çok havalı!Bu öğrenme stilleri de üçe ayrılıyormuş: Görsel, İşitsel ve Dokunsal.
Görsel Stil: İlk olarak bi alıntı yapam, sonra kısaca ben özet geçerim.
"Anlamak ve öğrenmek için görmeleri ve detaylara girmeden önce geneli anlamaları gerekir. Yorumlarken, algıladıklarını bütün olarak yorumlama eğilimindedirler.(1)"Tabiki bişey anlamadınız(hadi len). Yani diyoki bu görsel öğrenenler ilk olarak bi görsel tartıyolar. Eğer aklındaki olmuyosa es geçiyorlar. Ne bu, gömlek mi bakıyor dicekseniz valla aşağı yukarı öyle.
Peki biraz okul hayatından örnek vericek olursak -ki öyle olmalı aslında- şöyle diyim. Bunlar ders çalışcaksaklarsa ilk bi çalışma masalarını temizlerler. Yani çok düzenliler anlıcanız, gardıloplarından çantalarına kadar. Bende kendime göre düzenliyimdir aslında... Neyse, derslerde de böyle grafiğe, resme, vidyoya önem verirler. Sürekli not tutar, o gıcık renkli kalemlerle bişeylerin altını çizerler. He bide tek başlarına çalışmayı sever, düşünürken de Ay Dede'nin uyuması gibi (bknz Beşik Kertmesi) gözlerini yukarıya doğru çevirirler.
İşitsel Stil: "İşitseller, ses ve müziğe duyarlıdırlar. Sohbet etmeyi, birileri ile çalışmayı severler. Daha çok konuşarak,tartışarak öğrenirler. Bu nedenle sınıfta son derece aktifdirler. Bir şey düşünürken kulak hizasına doğru bakarlar.(2)"
Bu işitsel öğrenenler de hep konuşanlar işte. Okumayı falan pek sevmezler, hocadan dinledikleri şeyler akıllarında kalır. Bi de arkadaşlarını dinlerler. Hani sınav öncesinde arkadaşlarımızla sesli, müzikli çalışırız ya bazen. İşte bu öğrenme stilinde bir tür tetikleyici oluyor. Yalnız kalmayı sevmez, sürekli arkada bir ses bir müzik falan olmasını isterler. Kısacası duymayı konuşmayı severler, gördüklerini değil(eğlenceli insanlardır ya hep)
Bu stilde işte hiperaktif insanlara hitap etmekte. Aynı zamanda kinestetik yani hareketli de denilebilir tabi. Hareketli oldukları içinde özgürlerine çok düşkün olurlar. Sadece kendileri yapmak ister, izlemekten hoşlanmaz. Mesela bi maket ya da lego oynanacaksa kesinlikle kendi başlarına ön hazırlık falan olmadan başlarlar(kendimden biliyorum, biraz). Bu sayede öğrendiklerini neredeyse kalıcı hale getirmektedirler.
Dağınıktırlar baya ya. Sınıfta falan bi anda ayağa kalkarlar, onla bunla konuşur, ilgilenmeye başlarlar hiçbir sebep yokken. Derste istenildiği kadar görsel işitsel materyal kullanılsın, hiç bir şey ifade etmez. Yeter ki öğrenilmesi gerekeni eline alabilsin, yani dokunabilsin.
Mesela bize derler işte, önümüze bir Türkiye siyasi haritasını koyup:"Başkent nerede" diye. Bizde gelir en fazla haritanın ucuna yakın, parmağımızla gösteririz. Aslında o parmağımız haritada şehre değdiği an öğrenebiliriz eğer dokunsal öğreniyorsak. Parmak ucu bile buna yeter.
Şimdi bu stilleri bi özet geçelim. Burada ilk öğrenilmesi gerekilen şey, hangi öğrenme stili daha iyi ya da ben nasıl öğrenmeliyim değil. Sadece kullandığımız yolu gösteriyor. Yani devrik ve anlamsız cümlelerime tekrar bi özet geçicek olursak; yaşantı yolu bize bu yollardan birini öneriyor(ya da yürütüyo işte)
Bana gelicek olursak eğer -ki beni şaşırtmadı- bende bir baskın çıkan öğrenme stili yok. Ciddiyim nerdeyse hepsinden eşit sayılarda var. Kendime dengesiz falan diyodum o kadar, demekki değilmişim!
Kaynakçada 2 numaralı linkteki öğrenme stilleri testini cevaplayarak sizde nasıl bi stile(!) sahip olduğunuzu bulabilirsiniz.(sonu çok kibar oldu, beğenmedim...)
Kaynakça:
(1)http://rehberlik.beykent.k12.tr/makale/detay/OGRENME_STILLERI_OZELLIKLERI/524
(2)http://nkal.meb.k12.tr/meb_iys_dosyalar/20/01/964247/dosyalar/2012_12/10102559_ogrenme_stilleri.pdf
(3)www.itugvo.k12.tr/ilkogretim/rehberlik_bultenler/ogrenme-stilleri.doc
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder