Bu iki kelime bizim için ne ifade ediyordu? Hepimiz aslında
birbirine benzer örnekler verdi. Ben ise hala ortama adapte olmaya çalıştığım
için henüz söz almıyorum. Hele de onlardan farklı bir şey söyleyeceksem. Çünkü
benim için dikkat ya da algı tamamen çevre ile alakalı. Düşünün çevrenizdeki
herkes mutluluk içinde yaşıyor. Sonra birden bir cinayete şahit oluyorsunuz.
Ama siz insanların düne kadar mutlu olduğunu biliyorsunuz. Bir anda tüm
dikkatiniz başka bir yöne kayar işte. İşte bizim dikkatimiz bu. Tamamen “an
yaşama” üzerine kuruluyuz. Çevremiz nasıl hissederse ne olmasını isterse biz de
o yönde değişiyoruz. İnsan olmanın bir suçu mu yoksa bir lütfu mu işte düşündürücü
olan kısmı bu…
Bundan yaklaşık 60 yıl önce Vietnam’ da savaş başladığında
Amerika kendini bir şekilde ve her zaman olduğu gibi nasıl masum olabilirim
diye düşündü. Sonunda bir fikir buldular ve Vietnam yerlisine, kökü “terror”
den “terrorist” yani korku salan anlamına gelen bir kelime icat ettiler. Onlar
terörist dediler her saldırdıkları ülkeye, millete. Artık aradan o kadar zaman
geçmişti ki insanlar terörist lafını duyar duymaz herkes bundan daha kötüsü
olamaz deyip panik içinde kalmaya zorlanır olmuşlardı.
Algı işte tam burada ve yine insanların manipülesinden ve
21. Yüzyıl medyası sayesinde iyice beyin yıkama üzerine kurulu bir sistem
olmaya başladı. Tabi ki bizim bundan hiç haberimiz olmadan.
Hocam bu konu hakkında neler düşünüyorsunuz deyip listeden isimler okudu. Benim ismimi de okudu ve ben biraz utangaç halimle “Savaş” örneğini verdim. Ama bu örneği anlatamayacağımı da biliyordum. Fakat en azından yazarak bunu anlatmayı deniycem. Savaş diğer kavramlar gibi yenilik sunmaz. Sevgi yeniden tanımlanabilir. Aile, eğitim, evlilik ve daha birçok kavram… İnsanlar farklı fikirlerini söylerler her dönem. Ama savaş her zaman aynıdır. Kime sorsanız aynı cevabı verir. Kısaca size “SON” derler. Savaş değişmez, asla değişmez. Algıdan kastım buydu. Tabii sonra benden başka bir örnek istendi ve bende okuma yazma ile ilgili saçma sapan bir örnek verdim. Artık nasıl aklıma geldiyse…
Açık paylaşımın için teşekkür ederim. Kerem. Emini zamanla daha cesur olacaksın. Bu arada küçük bir açıklamayla yolu açabiliriz.
YanıtlaSilSavaş, terör birer kavramdır Kerem. Karşılaştığımız olayları bu kavramlardan biriyle eşlememiz ise daha çok algıyla ilgilidir, algı ise yaşantılarımızla. Bir yerde toplu bir ölüm olduğunda aklımıza ilk olarak ya terör ya da trafik kazası geliyorsa bu, bu türden olayları sıkça ve çoklu ölümlerle yaşıyor olmamızdandır. Vietnam'la ilgili verdiğin örnek anlamlı ancak bugünkü algılamalarımız salt oradan kaynaklanmıyor. Kendi yaşantılarımız da var. Olaylar tüm açıklığıyla ortaya konulmadığı sürece kendi öznel algılamalarımız hep devrede olur. Çünkü belleğin açıklamaya, anlamlandırmaya ihtiyacı vardır. Bu ihtiyacı karşılayacağı seçenekleri kendisi üretir. Ayrıntılı açıklamalar bu nedenle gereklidir.